Andrzej Kotula
* 1822, † 1891,
J. Spyra
Urodził się 10.II.1822 jako syn chłopa i wójta w Grodziszczu Józefa oraz Marii Kasparek. Od 1836 r. uczęszczał do gimnazjum ewangelickiego w Cieszynie, należąc do najstarszego pokolenia polskich działaczy narodowych. Nastawienie patriotyczne pogłębiła dwuletnia nauka filozofii w liceum ewangelickim w Bratysławie. Od 1845 r. studiował prawo na uniwersytecie w Wiedniu, które ukończył w 1848 r. W tymże roku wraz z Pawłem Stalmachem wziął udział w Zjeździe Słowiańskim w Pradze, zgłaszając przynależność Ślązaków do narodu polskiego, a nie czeskiego. Był też jednym z pierwszych współpracowników najstarszej polskiej gazety „Tygodnika Cieszyńskiego”, od początku 1849 r. członkiem ścisłych władz Czytelni Polskiej.
W 1852 r. został przeniesiony na Węgry, gdzie pracował jako urzędnik ksiąg gruntowych. Na Śląska Cieszyński wrócił w 1863 r. obejmując funkcję notariusza we Frysztacie, a od 1867 r. w Cieszynie. Odgrywał ważną rolę w życiu cieszyńskiego zboru ewangelickiego, podjął też współpracę z kierowaną przez Pawła Stalmacha Czytelnią Ludową oraz z „Gwiazdką Cieszyńską”. Na jej łamach publikował artykuły polemiczne oraz poświęcone kwestiom prawniczym i oświatowym, jak też utwory satyryczne i poetyckie. Był czołowym działaczem wielu polskich stowarzyszeń, m.in. Towarzystwa Rolniczego, Towarzystwa Naukowej Pomocy dla Księstwa Cieszyńskiego, Towarzystwa Ewangelickiej Oświaty Ludowej oraz Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego. Prywatnie interesował się botaniką, posiadał gromadzone przez lata zbiory roślin, grzybów, chrząszczy i motyli. Zmarł 10.X.1891 r. w Cieszynie.
